ve sen kuş olur gidersin

Kırkı Çıkmamış Sevdamıza Şiir

paylaşılan mutluluğu severim
engin denizler kadar güzeldir o

I
bana ait olmayan cesetleri yaktım bütün gece
küllerini savurdum dans ettim
ay kaydı yıldızlar gülüştü pervasızca
ve saçlarımdan bir demet düştü suya
aldım öptüm gözbebeklerinden
cazibesini yitirmiş bir kadındın sen
seni ben güzel yaptım

II
davudi bir sesim vardı sonra kayboldu
yıldızların üzerine çığ düştü ve ellerim
damıttı ellerini-utandın-demek ki biliyorsun
ah,tarihsiz duyguların ilk resmini bulutlara çizilen
gözlerine çiy düşmüştü üşümüştün
aldım ısıttım seni

III
ben uzaktan severim
seni de öyle sevdim
bir tutam gökkuşağı karıştı sevdamıza
kuş kanadı bir tutam
bıraktık korkularımızı
uçtuk gittik

İbrahim Tenekeci

his

dillendirmeyin okunmaz yoksa!

Bu olurdu arada bana. Bir kitabın ismi ya da kapağı çekerdi beni, ancak büyüsü bozulmasın diye okumazdım, çünkü kötü tecrübelerim vardı bu durum üstüne. Hayal ettiklerimle örtüşmezdi bazen gerçekler.

Açıkcası bunu da ilk kez dillendiriyorum, ya da ilk defa tecrübeyle sabittir ifadesiyle isminden etkilendiğim bir kitabı "farkında olarak" okumuyorum şimdilik. Belki de okumayıp beklentilerimin üstüne hayali harflerle yazacağım kitapların sistematikleşeceğine dair ilk yaklaşımımdır bu:)

Düşünüyorum da, belki de hiç okumamalıyım. Zira beklettikçe beklentilerim artacak ve daha da kırılmaya hazır hale gelecek hayallerim. "Şölen sofrası" kitabında da yazarın belirttiği gibi;"Hayatımda kimse onun kadar hayal kırıklığına uğratmadı beni. Çünkü kimse onun kadar hayal kurmama izin vermedi..."

Altı üstü bir kitap, sanırım çok büyüttüm.

Sonuç olarak çok derin anlamlar taşıyan ve fazlasıyla heyecanlandıran bir isim ve yine hemencecik harcanmasın diye hayallerim, pat! diye okunmayacak bir kitap.

Not: Yıllar öncesinden bildiğim bir kitap aslında. Fakat nedendir, ilk kez görüyor gibiyim. "Farketmek" bu olsa gerek.

bir an için "eskisi" olmaya, "gibi" değil, "eskisi" olmaya; belki de bir hayat verirdim.

insan kendini özler mi!