an

sıkıştım bu günlere
sıkıştım bu metropole
sıkıştım aynılıklara
alışkanlıklarım yağmur sesi diyen güzel demiş
ya da "doğru" demiş demeliyim
güzele dair pek de bir şey kalmıyor, kalmadı nasıl olsa
güzel kelimesi yerini doğruya bıraktı çoktan
gidiyorken aynılıklarda
başıma gelen tek ve ender zorluk
çıkılmaz gibi görünse de
bu çıkılmaz zorluk beni çıkılmazlarımdan çıkarıyor
sonra an geliyor
beklenmeyen fakat farkına varınca
şaşırtmadan sarsan, heyecanlandırmadan harekete geçiren
içimdekileri oynatan
düşüncelerimi çarpıştıran
ışıklar yayan
kıvılcımlar saçan
o an, bu an, şu an
her neyse
güzel, yani doğru, hayır güzel an
benzer saçmalıkların arasından, biraz da olsa farklılığıyla sıyrılan
özgürlüğe dem vuran, varlığını hatırlatan, hissettiren
küçücük de olsa yaşatan vahşiliği
vahşilik doğru, vahşilik güzel
yalancı ve hırçın vahşiliklerin arasında
sahici, fıtri vahşilik doğru, güzel
ve o anda
karar verdim
o küçük zaman aralığında değiştim
bütün bir yaşamımı bu ufacık nefes mi etkiliyor?
bu an beni sen yaptı, o yaptı, biz yaptı
geldi geçti
beni de aldı bizi de aldı onları da aldı
hayalimdeki herşeyi ve beni aldı

gittik...

hiç bir şey eskisi gibi olmayacak artık