Yıllarca, bir başına göğüs gerdiği haksızlıklara, yalnızlıklara, boğulmuşluklara rağmen
Tek damla göz yaşı dökmemeye karar vermiş ve en zor günlerde bile bunu başarabilmiş kişi
Geçen yılların ardında, hep özlemini duyduğu, hıçkırıklara boğulmanın senfonisini, başını yaslayabileceği bir omuz varken bile, erteleyebilen...
Tek damla göz yaşıyla birlikte akacak olan yıllar, bunalımlar, geçmeyen saatler, dakikalar, saniyeler, anlar, tonlarca hüzün ve ne uğruna savaşıldığı unutulanlar...
Hıçkırıkların düğümlenmesi, yıllar sonra her geçen gün daha da ağırlaşan ve dışarıya çıkmaya can atan varlıkların, gelip göğse oturması ve sen izin vermedikçe orda kalacaklarını bilmen.Filmin anlattığından öte, bu sahnenin hissettirdikleri,işte bunlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder