dinlemek lazım değil olmak

her geçen gün ve gece ile birlikte dakikalar ve saniyeler geçmişe dökülüyor. ve ben nehirler gibi akan zamandan bir katreyi bile yakalayamıyorum. yine de hissediyorum bazen gerimde kalan nefesleri, sadece tanımlıyamıyorum. olsun, varsın bilmeyeyim ama hissedeyim. yetmez mi?